بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ 

وصیت‌نامه برادر شهید یوسفعلی ارزانی

مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَىٰ نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلًا

من در حالی این وصیت را می‌نویسم که تا چند لحظه دیگر به صدامیان حمله ور شویم و آنها را از خاک میهنمان بیرون کنیم و من نیز به نوبه خود برای ادامه دادن راه شهیدان به جبهه آمدم تا بتوانم گامی در راه احیای اهداف اسلام بردایم و با شما مردم و خانواده خودم چیزهایی را در میان بگذارم و به شما سفارشهایی بکنم چون هر لحظه امکان شهید شدن است.

پیامی که برای ملت ایران دارم این است که نگذارند این منافقان و کافران در میان شما نفوذ بکنند و شما را از هدفتان منحرف کنند و یکی دیگر اینکه راه شهیدان را ادامه بدهند و جای آنها را خالی نگذارند و این خون شهیدان بود که ما را واداشت که در راه خدا به جبهه رفته و جهاد بکنیم و قدر این شهادت ها را بدانید.

و پیامی که برای شهرک خودمان دارم این است که در پشت جبهه بتوانند در راه خدا کار و کوشش و تلاش بکنند. این شهیدان بوده‌اند که با خون سرخشان ما را از خواب غفلت بیدار کرده‌اند و به قلب ما روشنایی می‌داده‌اند که حتی از زن و بچه بگذریم و به جهاد مقدس برویم تا شاید مورد لطف و نظر خداوند قرار گرفته باشیم.

اما پیام من به خانواده مهربان و محترمم این است که اگر لیاقت شهید شدن در راه خدا داشته‌ام هیچگونه گریه و زاری نکنند و خود را ناراحت نکنند و دیگر اینکه مرا ببخشید که بدون خداحافظی به جبهه رفتم و خانواده من باید افتخار بکنید که شهید را در پیشگاه خداوند متعال تقدیم داشته‌اید و به بچه‌هایم وقتی بزرگ شدند بگوئید که پدری داشته‌اید که همچون ابوالفضل در کارزار به شهادت رسیده و آنها را طوری تربیت بکنید که همچون علی اکبر و قاسم بتوانند در راه خدا جنگ کنند و راه پدرشان را ادامه بدهند بچه‌هایم را محبت بکنید و نگذارید آنها ناراحت بشوند و هر چه خواستند برای آنها فراهم بکنید.

در پایان از همه دوستان و آشنایان و خانواده ام می‌خواهم اگر از من ناراحتی و نافرمانی دیده اند مرا ببخشند.

والسلام. تاریخ ۳۱/۱/۱۳۶۱

یوسفعلی ارزانی متولد ۱۳۳۲

منبع: مرکز دفاع فرهنگی دزفول