سرمایه احسان و نیکوکاری

نوع دوستی و کمک به همنوع از دیدگاه ایین الهی و جهانی اسلام امری ذاتی و فطری است. در واقع خداوند متعال تمایل به کمک کردن به همنوعان را به صورت یک شناخت در قلب هر بشری الهام کرده است. بدین مفهوم که عمل نیکوکاری به صورت نور الهی در قلب و سرشت انسان وجود دارد.

دل ها به هم نزدیک می شوند و شکوفه های مهربانی در قلب ها جوانه می زند.

امروز لب ها برای لبخند پر از بهانه اند و بازار محبت گرم است.

شاید بتوان با سرمایه احسان و نیکوکاری، در این روز، دلی به دست اورد و با دوستی و مهرورزی، بوستان وجود را زینت داد و نهال عشق و خوبی را بار دیگر ابیاری کرد. انسان دوستی یا نیکوکاری به اعمال یا اوقافی گویند که در راه اهداف بشردوستانه و برای مقاصد نیکوکاری انجام شده باشد.

از سال ۱۳۶۹ هر سال در اسفند ماه و در استانه عید نوروز و بهار طبیعت، مردم مهربان و نیکوکار کشور ما همزمان با هفته احسان و نیکوکاری در ۱۴ اسفند در همایشی عظیم که تبلور نوع دوستی، نیکوکاری و مهرورزی انان است دست های پر محبت و عاطفه خویش را بر سر خانواده های نیازمند و کودکانشان می کشند.

هفته نیکوکاری (از چهاردهم تا بیست و یکم اسفندماه) به منظور جذب کمکها و هدایای مردم به خانواده های محروم و نیازمند برگزار می شود که جمع اوری و توزیع ان توسط کمیته امداد صورت می گیرد.

جشن نیکوکاری صرف نظر از هدایایی که طی ان جمع اوری می شود به لحاظ معنوی، اجتماعی و فرهنگی دارای کارکرد های ویژه ای است که از جمله انها می توان به گسترش و تقویت هرچه بیشتر فرهنگ احسان و انفاق، کمک به همنوع و انسجام اجتماعی اشاره کرد. نوع دوستی و کمک به همنوع از دیدگاه ایین الهی و جهانی اسلام امری ذاتی و فطری است. در واقع خداوند متعال تمایل به کمک کردن به همنوعان را به صورت یک شناخت در قلب هر بشری الهام کرده است. بدین مفهوم که عمل نیکوکاری به صورت نور الهی در قلب و سرشت انسان وجود دارد.

نگرش دین

در فرهنگ شکوهمند اسلام، انفاق در راه خدا، از مصادیق احسان شمرده شده و روایات و ایات بسیاری در تاکید ان امده است که در این مطلب به برخی از انها اشاره می کنیم:

اجر و مزد انفاق

قران مجید اجر و مزد انفاق در راه خدا را هفتصد برابر بیشتر می داند. و نیز می فرماید: (اگر چیزی را در راه او انفاق کنید، خداوند عوض ان را می دهد و جای ان را پر می کند و او بهترین روزی دهندگان است(

انفاق کنندگان رستگارانند

قران مجید، انفاق در راه خدا و دوری از صفت ناپسندیده بُخل و طمع را، از ویژگی های اخلاقی رستگاران شمرده شده است. در ایه ۱۶ سوره تغابن امده است: (تا می توانید تقوای الهی پیشه کنید و گوش دهید و اطاعت نمایید و انفاق کنید که برای شما بهتر است و کسانی که از بخل و حرص خویشتن مصون بمانند، رستگارانند.(

خداوند اعمال ما را وسیله ازمایش مان ذکر می کند و ضمن توصیه به انفاق، ما را از پاداش عظیم ان با خبر می نماید و حفظ وجودمان را از بخل سبب رستگاری مان می داند.

جشن نیکوکاری، نیکوکاری هفته نیکوکاری ۱۴ اسفند روز نیکوکاری

توشه ای برای سختی ها

انفاق عملی است محبوب خداوند و دارای اجر فراوان. انفاق سبب می شود، در هنگام مرگ و در روز قیامت، ترس و اندوه از ما دور شود. هم چنین پاداش احسان، ویژه افراد معین نیست و همه مردمان در برابر انفاقی که می کنند به پاداش عمل خود می رسند. پس انفاق کنیم تا توشه ای نیکو برای لحظات سخت خود پیش فرستیم.

انفاق، تجارتی پرسود

آیه ۲۹ سوره فاطر، در بیانی بلند، احسان در راه خدا را تجارتی سرشار از سود شمرده شده است: (کسانی که کتاب الهی را تلاوت می کنند و نماز به پا می دارند و از انچه روزی شان داده ایم، پنهان و اشکار، انفاق می کنند، تجارتی پرسود و بی زیان را امید دارند.(

چنین معامله ای با خداوند، بی شک، سودی به عظمت رضوان الهی دربردارد. از حضرت علی علیه السلام هم روایت شده است: (ان کس که با دستی کوتاه ببخشد، از دستی بلند پاداش می گیرد). بنابراین، انچه در راه خیر انفاق می کنیم، هرچند کم باشد، خداوند از فضل خود بر آن می‌افزاید و چندین برابر به ما پاداش می دهد. پس تا می توانیم با کالای نیکوکاری با خدا تجارت کنیم که سودی سنگین به دنبال دارد. حضرت علی علیه السلام در این باره نیز فرمودند: (هر گاه تهی دست شدید، با صدقه دادن، با خدا تجارت کنید). و (روزی را با صدقه دادن فرود آورید)

اخلاص در انفاق

از مهم ترین شرایط انفاق، (اخلاص) است. یعنی انچه می بخشیم، باید فقط برای خدا و نیت ما تنها رضایت او باشد. وقتی انفاق می کنیم، نباید از کسی توقع مدح داشته باشیم؛ چراکه اگر این توقع در کار بیاید، انفاق، دیگر در راه خدا نیست و نباید منتظر پاداش و گشایش و امرزش بود. و چنانچه نیت ما برای خدا خالص باشد، خداوند چنان اجری به ما می دهد که در باورمان نگنجد و هر چه اخلاص بیشتر باشد، شایستگی برای پاداش هم بیشتر می شود.

حضرت علی علیه السلام درباره بخشش و نیکوکاری می فرمایند:

بخشش بیش از خویشاوندی محبت می‌آورد.

آنکه پاداش الهی را باور دارد، در بخشش سخاوتمند است.

کسی که حاجت برادر مومن اش را براورد، مانند کسی است که همه عمرش را به عبادت گذارنده است.

خودت وصی مال خودت باش. امروز به گونه ای عمل کن که دوست داری پس از مرگت عمل کنند.

در دنیا جز برای دو کس خیر نیست؛ یکی گناهکاری که با توبه جبران کند و دیگر نیکوکاری که در کارهای نیکو شتاب ورزد.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی حوزه