حماسه ۹ دی

یکی از ویژگیهای پیشوایان باطل پیمان شکنی انان است. انان به دلیل ان که به روز رستاخیز اعتقاد ندارند و تنها به منافع مادی خود می اندیشند؛ هر پیمانی را که با منافع مادی انها در تضاد باشد می شکنند و برای ان اهمیتی قایل نیستند. نمونه عینی این افراد حاکمان فعلی امریکا هستند که به راحتی پیمان های خود را نادیده می گیرند. یکی دیگر از ویژگی های فرمانروایان باطل (دین ستیزی) انان و به تعبیر قران (طعن در دین) است در ریشه یابی این ویژگی می توان به این نتیجه رسید که انچه امامان باطل از ان متنفرند دین الهی است که در مقابل خواسته های انان قرار دارد زیرا قوانین دینی که قانون کامل زندگی دنیای انسان هاست، انها را از انجام گناهان و شرارت منع می کند.

روز ۹ دی به نام (روز بصیرت و میثاق امت با امام) نامگذاری شده است. در این روز در سال ۱۳۸۸ مردم حماسه بزرگی افریدند. در ان سال پس از انتخابات ریاست جمهوری و حضور حدود چهل میلیون نفر از مردم پای صندوق های رای، برخی از خواص بی بصیرت و فتنه انگیزان، شیرینی این حضور مردمی را به کام همه مردم و رهبر معظم انقلاب تلخ کردند. انان با کمک استکبار جهانی و با سوءاستفاده از احساسات مردم، به ویژه برخی از جوانان، اب به اسیاب دشمن ریختند و فتنه سال ۱۳۸۸ را آفریدند.

مقام معظم رهبری و مردم خداجوی ایران به تبعیت از رهبرشان در ابتدا سعی کردند به فتنه انگیران فرصت تامل و تفکر دهند تا شاید به دامن اسلام بازگردند، ولی حملات فتنه انگیزان نسبت به انقلاب و رهبری روزافزون شد تا جایی که مردم چاره را در ان دیدند که خود وارد میدان شوند و بساط فتنه انگیران را یکسره جمع کنند. به فرموده مقام معظم رهبری فتنه ۸۸ تنها ان چیزی نبود که در خیابان ها به وسیله عده ای افریده شد؛ بلکه موضوع ریشه داری بود. بیماری عمیقی درست کرده بودند و اهدافی داشتند. زمینه ها و مقدمات فراوانی برایش چیده و کارهای بزرگی شده بودند و هدف های بسیار خطرناکی دنبال این کار بود که با این برخوردهای گوناگون سیاسی و امنیتی و امثالهم حل نمی شد. یک حرکت عظیم مردمی لازم داشت که این حرکت، حرکت ۹ دی بود. مردم امدند بساط فتنه و فتنه گران را در هم پیچیدند. لذا حادثه ۹ دی یک حادثه ماندنی در تاریخ ماست. این حادثه بایستی حفظ وگرامی داشته شود.

با توجه به این مهم در مقاله فرارو برانیم با لبیک به ندای مقام معظم رهبری مبنی بر ضرورت بصیرت افزایی ویژگی های صاحبان بصیرت به ویژه اثار همراهی امت و امام را بازگو کنیم.

چیستی بصیرت

واژه های قرانی بصر و بصیرت با عنایت به روایات اسلامی و تفاسیر، به بینایی ظاهری و باطنی تفسیر شده اند. به طورکلی بصیرت و ابصار به معنای بینایی است که گاه با چشم ظاهر صورت می گیرد و جنبه حسی دارد و گاه با چشم درون و عقل و به معنای ادراکات عقلی و قلبی است. در مجموع بصیرت به معنای بینشِ تشخیصِ حق از باطل و همچنین تشخیصِ راه صحیح از کجر اهه و شناخت دوست و دشمن است. مقام معظم رهبری در این باره می گویند: (بصیرت این است که انسان حقایق (نقاط ضعف و قوت خودش و دشمن) را درک کند، جایگاه خود، کشور، ملت، منطق انقلاب و جایگاه خط و صراط مستقیمی را که امام در کشور ترسیم کرد، بداند. این بصیرت است.)

بصیرت نیز همانند دیگر مفاهیم از جهات مختلف تقسیمات متفاوتی دارد. یکی از تقسیماتی که در سخنان مقام معظم رهبری امده، تقسیم ان به دو سطح اصولی و بصیرت در مواجهه با حوادث اجتماعی است.

سطح اصولی و لایه زیرین بصیرت به بصیرت در انتخاب جهان بینی و فهم اساسی مفاهیم توحیدی مربوط می شود و نتیجه ان هدفدار و نظام مند دیدن جهان و زمینه همه تلاش ها و مبارزات انسانی در جامعه است. سطح دوم بصیرت در نگاه رهبر معظم انقلاب، بصیرت در برخورد با حوادث اجتماعی است. بصیرت داشتن در این سطح عبارت است از تدبر، درست نگاه کردن و درست سنجیدن حوادث به هنگام مواجهه با انها و پرهیز از نگاه های عامیانه و سطحی. رهبر انقلاب در این زمینه اظهار می دارند: (حوادث را درست نگاه کردن، سنجیدن، در انها تدبر کردن، در انسان بصیرت یعنی بینایی ایجاد می کند و انسان چشمش به حقیقت باز می شود.

به این ویژگی در روایات نیز اشاره شده است، از جمله حضرت علی (ع) فرمودند: (فَاِنَّمَا الْبَصِیرُ مَنْ سَمِعَ فَتَفَکرَ وَنَظَرَ فَاَبْصَرَ وَانتَفَعَ بالْعِبَرِ) بصیر کسی است که شنید و اندیشه کرد و نظر کرد و بصیر شد و از عبرت ها پند گرفت(

بصیرت و تبعیت

یکی از اصلی ترین ویژگی های شخص بصیر پیروی از رهبری جامعه اسلامی است. قران کریم به پیامبر اسلام(ص) ماموریت می دهد که ایین و روش و خط خود را این گونه مشخص کنند: (قُلْ هذِهِ سَبیلی اَدْعُوا اِلَی اللَّهِ علی بصیرَهٍ اَنَا وَ مَنِ اتَّبَعَنی وَ سُبْحانَ اللَّهِ وَ ما اَنا منَ الْمشْرِکین. ؛ راه و طریقه من این است که همگان را به سوی اللَّه (خداوند واحد یکتا) دعوت کنم. ) سپس اضافه می کنند: (من این راه را بی اطلاع یا از روی تقلید نمی پیمایم، بلکه از روی اگاهی و بصیرت، خود و پیروانم همه مردم جهان را به سوی این طریقه می خوانم.(

برابر این ایه، پیامبر و یارانشان اهل بصیرت هستند و ویژگی یاران بصیرت مدار پیامبر (ص)، (تبعیت) و پیروی از ان حضرت است. خداوند درباره مومنان با بصیرت و ایمان اورندگان حقیقی می فرمایند: (اِنَّمَا الْمُوْمِنُونَ الَّذینَ امنُوا باللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ یرْتابُوا وَ جاهَدُوا باَمْوالِهِمْ وَ اَنْفُسِهِمْ فی سَبیلِ اللَّهِ اُولیِک هُمُ الصَّادِقُونَ؛ مومنان واقعی تنها کسانی هستند که به خدا و رسولش ایمان اوردند، هرگز شک و تردیدی به خود راه ندادند و با اموال و جان های خود در راه خدا جهاد کردند. اینان راستگو هستند(

در بررسی تاریخ نیز به خوبی روشن می شود که یکی از مهم ترین ویژگی های اهل بصیرت، پیروی و تبعیت انان از امام و رهبرشان بوده است.

حسینیان و اطاعت از امام

یکی از مهم ترین الگوهای بصیرت در عاشورا حضرت عباس(ع) بودند. در یکی از زیارتنامه های ان حضرت بر (بصیرت) و اقتدای ایشان به شایستگان اشاره شده است: (شهادت می دهم که تو با بصیرت در کار و راه خویش رفتی و شهید شدی و به صالحان اقتدا کردی) از مهم ترین ویژگی های مثال زدنی حضرت عباس(ع)، تبعیت و پیروی ایشان از امام زمان خود بود. در زیارت حضرت عباس بن علی (ع) چنین امده است:(اَشْهَدُ لَک بِالتَّسْلِیمِ وَ التصْدِیقِ وَ الْوَفاءِ وَ النصِیحَهِ لِخَلَفِ النَّبِی الْمُرْسَلِ). این زیارت شاهد دیگری بر اطاعت و تسلیم و تصدیق حضرت ابوالفضل (ع) نسبت به امام زمان خود و عشق و علاقه ویژه به ان حضرت است.

علاوه بر قمر بنی هاشم(ع)، هلال بن نافع، عابس بن شبیب و بریر، نمونه های دیگری از یاران با بصیرت امام(ع) بودند که بر تبعیت و پیروی خود از امام زمانشان تاکید داشتند. هلال بن نافع در شب عاشورا پس از سخنان امام حسین (ع) برخاست و گفت: (وَ اللَّهِ مَا کرِهْنَا لِقَاءَ رَبِّنَا وَ اِنَّا عَلَی نِیاتِنَا وَ بَصَایِرِنَا نوَالِی منْ وَالاک وَ نُعَادِی مَنْ عَادَاک؛؛ به خدا قسم، ما ملاقات با پروردگار خودمان(شهادت) را ناخوش نداریم. همانا برانگیزه ها و بینش های خویش پایداریم. دوست کسی هستیم که دوست تو باشد و دشمن کسی که دشمن تو باشد)

اطاعت مهدی یاوران

حضرت علی(ع) در خطبه ۱۵۰ نهج البلاغه از حضرت مهدی و یاران وفادارشان سخن می گویند و یکی از مهم ترین ویژگی پیروان او را اطاعت از امام در عین بصیرت می دانند و می فرمایند: (حَتّی اِذا وافَقَ وارِدُ الْقَضاءِ انْقِطاعَ مدَّهِ الْبلاءِ حَمَلُوا بَصایِرَهُمْ عَلی اَسْیافِهِمْ، وَ دانُوا لِرَبِّهِمْ بِاَمْرِ واعِظِهِمْ. حَتّی اِذا قَبَضَ اللّهُ رَسُولَهُ صَلَّی اللّهُ عَلَیهِ وَ الِهِ رَجَعَ. .. تا چون قضای الهی به پایان دادن زمان امتحان و گرفتاری موافق شد، (مهدی یاوران) از روی بصیرت دست به اسلحه بردند و به دستور رهبرشان تن به فرمان خدا دادند.(

امام حق و فرمانروای باطل

از نگاه قران کریم، رهبران جوامع به دو دسته تقسیم می شوند. امام حق و فرمانروای باطل. امام حق کسی است که مردم را به راه خدا دعوت و انان را هدایت می کند، ولی فرمانروای باطل مردم را به راه شیطان دعوت و انان را راهی جهنم می کند.

قران کریم برای پیشوایان باطل که از انان به امامان کفر نیز یاد کرده، ویژگی هایی را بیان کرده است. شخص با بصیرت با دیدن این ویژگی ها می تواند امام حق و فرمانده باطل را تشخیص دهد. برخی از این اوصاف عبارتند از

دعوت به اتش

فرمانروای باطل پیروان و دوستداران خود را به سوی اتش دعوت می کند. این مهم ترین ویژگی است که فرمانروایی باطل در جهت رسیدن به هدف خود انجام می دهد: (وجعَلنهُم اَیِمَّهً یدعونَ اِلَی النّارِ ویومَ القِیمَهِ لا ینصَرون * واَتبَعنهُم فی هذِهِ الدُّنیا لَعنَهً ویومَ القیمَهِ هم منَ المَقبوحین) مراد از فراخواندن به اتش، دعوت به معصیت و کفر و افعالی است که استحقاق عذاب جهنم و اتش را در پی دارد.

از برخی از روایات تفسیری ذیل این ایه استفاده می شود که انها امر و حکم مردم را بر امر و حکم خدا ترجیح می دهند و برخلاف کتاب خدا براساس هواهای نفسانی و تمایلات مردم عمل می کنند. گفتنی است که در روز قیامت که صفوف از هم جدا می‌شوند، هر گروهی در پی امامشان حرکت می کنند: (یومَ نَدعوا کلَّ اُناس بِاِمامِهِم) انان که رهبری امامان حق و عادل را پذیرفته اند، همراه انها خواهند بود و انان نیز که پیشوایان گمراهی و باطل را برگزیده اند، انان را همراهی خواهند کرد.

امروزه که صداهای مختلف از هر سو مردم را تحت عناوینی چون ازادی، دموکراسی و… به سوی خود می خوانند و سعی می کنند افراد را به دنبال خود بکشانند؛ فرد بصیر می تواند با معیار فوق راه و رهبر خود را انتخاب کند.

پیمان شکنی

ویژگی دیگر پیشوایان باطل پیمان شکنی انان است. انان به دلیل ان که به روز رستاخیز اعتقاد ندارند و تنها به منافع مادی خود می اندیشند؛ هر پیمانی را که با منافع مادی انها در تضاد باشد می شکنند و برای ان اهمیتی قایل نیستند. نمونه عینی این افراد حاکمان فعلی امریکا هستند که به راحتی پیمان های خود را نادیده می گیرند. خداوند در ایه ۱۲ سوره توبه از پیمان شکنی رهبران کفر یاد کرده است و در ایات بعد از مومنان خواسته است تا انان را مجازات کنندخداوند در ایه بعد پیمان شکنی انان را مربوط به تصمیم انان برای تبعید پیامبر اسلام از دیار خویش دانسته است: (اَلَا تُقَاتِلُونَ قَوْمًا نکثُوا اَیمانَهُمْ وَهمُّوا بِاِخْرَاجِ الرَّسُول وَهُمْ بَدَءُوکمْ اَوَّلَ مَرَّهٍ)؛ ایا با قومی که پیمان خود را شکستند و قصد بیرون راندن پیامبر را داشتند و نخستین بار اغازگر جنگ با شما بودند نمی جنگید.)

بنابراین پیمان شکنی امامان کفر، رو در رو قرار گرفتن انان با امام حق است؛ از این روست که مومنان بصیر باید با انان مقابله کنند: )و اِن نَکثوا اَیمنَهُم مِن بَعدِ عَهدِهِم وطَعَنوا فی دینکم فقاتِلوا اَیِمهَ الکفرِ اِنَّهُم لا اَیمانَ لَهُم(

دین ستیزی

یکی دیگر از ویژگی های فرمانروایان باطل (دین ستیزی) انان و به تعبیر قران (طعن در دین) است در ریشه یابی این ویژگی می توان به این نتیجه رسید که انچه امامان باطل از ان متنفرند دین الهی است که در مقابل خواسته های انان قرار دارد زیرا قوانین دینی که قانون کامل زندگی دنیای انسان هاست، انها را از انجام گناهان و شرارت منع می کند، در حالی که انان به واسطه خباثت باطنی که دارند به دنبال معاصی و شرارت هستند؛ از این رو تلاش می کنند تا دین را که مانعی بر سر راه انان در رسیدن به خواسته های نامشروعشان است، کنار بزنند و به هدف خود برسند و بهترین راه برای انان پست و ناچیز جلوه دادن دین در میان مردم است؛ همان گونه که در عصر حاضر برخی از روشنفکران نیز از این حربه بهره می گیرند و گاهی دین را افیون ملت ها معرفی می کنند.

از این رو امامان باطل به دین الهی طعنه می زنند و ان را به تمسخر می گیرند و از ان بدگویی می کنند. انان تمام این تلاش ها را برای غافل نگهداشتن پیروان خود انجام می دهند: (وطَعَنوا فی دینِکم فقتِلوا اَیِمهَ الکفرِ اِنَّهُم لا اَیمانَ لَهُم) بر این اساس یکی از دلایلی که قران کریم امر به پیکار با انان کرده است بدگویی انان درباره دین است.

به هر حال سرنوشت امامان باطل در دنیا عذاب به دست مومنان است و به لعنت الهی گرفتار می شوند و در قیامت کسی انان را یاری نمی کند و در انجا از زشت چهرگان خواهند بود: (وَاَتْبَعْنَاهُمْ فِی هَذِهِ الدُّنْیا لَعْنَهً وَیوْمَ الْقِیامَهِ هُمْ مِنَ الْمَقْبُوحِینَ(

منبع: پایگاه اطلاع رسانی حوزه