اشاره: رباب همسفر باوفای امام حسین(ع) است که سخت مورد علاقه واحترام آن حضرت بود. ازاین با نوی با وفا وداغدیده ی  کربلا- که کمتر به مرثیه او اشاره می شود- محدث قمی درنفس المهموم ر نقل کرده است که هنگام وداع با پیکرمطهروغرق به خون حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) ابیاتی رادردمندانه سرود که در بخشی از آن آمده : یا حسین ! تو برای من مانند کوه بلند و راسخی بودی که در سایه ات پناه داشتم .در بیتی دیگر می گوید :  والله ِ لا اَبتَغی صَهراً بِصَهرِکُم           حتی اُغیَّبَ بَینَ الرَّملِ والطّین به خدا پس از تو شوهری بر نمی گزینم تا پیکرم زیر خاک و شنها پنهان شود . نوحه زیر زبان حالی است با الهام از این ابیات سوزناک :   ای لبت محراب دعا       پنجمین لبخند خدا حسین !     بدون تو کجا روم قسمت تو ساحل نور       قسمت من موج بلا حسین  !    بدون تو کجا روم  برگردان(۱)عمر زینب ، جان رباب     ای دوچشم رفته بخواب حسین ! بدون تو کجا روم برگردان(۲) بوده ام ای کوه بلند     در پناه تو بی گزند حسین    بدون تو کجا روم خفته اینجا خفته در آغوش صحرا اصغرم خاک تشنه خورده آب از اشک چشم دخترم مانده اینجا برگ و برم   کجا روم ،کجا روم  ، کجا روم پای من مجبور رفتن ، اشک من بی اختیار مانده از تو در تن من نیمه جانی یادگار روشنای چشم ترم     کجا روم ، کجا روم ، کجا روم از سر دوش نبی شد خاک غربت بسترت مانده اینجا پیکر تو ، می رود بر نی سرت غم شکسته بال و پرم     کجا روم ، کجا روم ، کجا روم ای رها گشته که قلب یک جهان زندانی ات جان من قابل نبوده تا شود قربانی ات ای زده آتش جگرم    کجا روم ، کجا روم ، کجا روم دشمنانت بی شمار و خیمه هایت بی امان با گلویی پاره پاره بر لب رود روان تشنه خوابیده پسرم     کجا روم ، کجا روم ، کجا روم در فراقت هرچه کردم دیو  غم آدم نشد من دو در یا گریه کردم آتش دل کم نشد کرده داغت خم کمرم       کجا روم ، کجا روم ، کجا روم رفتی و من ماندم و بار غم تنهایی ام در هیاهوی بیابان گم شده لالایی ام مانده اینجا همسفرم    کجا روم ، کجا روم ، کجا روم بوده ام ای سربریده ، من به نامت سربلند بی من ای دلبند زهرا دیده بر دنیا مبند بسته غم راه گذرم     کجا روم ، کجا روم ، کجا روم می شود با هر غروبی خاطرات من مرور می کنم از هر غم تو من به جان کندن عبور ای همیشه در نظرم   کجا روم ، کجا روم ، کجا روم من نخواهم سایه ی «شویی» پس از تو برسرم تا شود پنهان به زیر خاک تیره پیکرم بی تو ای یکتا گُهَرم    کجا روم ، کجا روم ، کجا روم اشعار این نوحه سینه زنی که مورد استقبال بسیاری از سوگواران وارادتمندان حضرت سیدالشهدا (ع) قرارگرفت توسط شاعر اهل بیت شهرمان برادر بزرگوار حسین بادروج سروده شده است وبا صدای زیبای ذاکرابا عبدالله الحسین (ع)  برادر عزیز محمد الیاسی درعصر عاشورای دزفول اجرا شد.      دانلود فایل صوتی با حجم ۸MB